Der Franz iss Buchholter und muss in der Ärbert von frieh bis amds immerzu Zohln zamm zähln - ka Wunner, dass'er sich die ganza Wochn draaf freit, wenn'er am Samsdooch endlich do hintn bei Joditz an san Fischdeich sitzt und einfach aweng in die scheena Landschaft schaut. Letzts Johr hot der Franz nebern Deich sogor a klana Blogg-Hiddn hie gebaut, wo'er mit seina Kumpl gern aweng Schofkopf schpillt. Sogor wenn's draußn Kuhpflatschn rengt, hoggn die Kadder drinna und freia sich an die Drimpf und an ihrn Fässla Bier. An derra Hiddn gibt's nadirlich ka Klo, obber dess schdeert die Männer net, wall doch dess Grundschdigg ganz verschdeggt am Woldrand liecht. "Mir gänga zern Saang einfach außn um die Hiddn rum und holtn an die Bischla no, die wossn hintern Zaun wachsn - dess sicht niemand, wall in so a einsoma Geengd ka Mensch ninter kimmt", schildert der Franz die Leesung vom Broblem, wenn amoll die Blosn driggt.